Lucas: ‘de vraag van Rob om aanvoerder te worden was een grote eer’
Het afgelopen jaar heb ik verschillende verenigingen bezocht en daar heb ik kennis mogen maken met nieuwe elftallen. In deze elftallen zitten spelers die het meest zijn gebleven door hun kwaliteiten, liefde voor de sport en omdat ze wekelijks een positieve sfeer in hen elftal brengen.
In deze reeks komen spelers en speelsters van verschillende verenigingen in beeld, zij vertellen over hun eigen missie en over de ervaringen binnen hun vereniging.
Het eerste interview van deze reeks is met Lucas Marogna, 20 jaar oud en woonachtig in Duiven. Zijn voetbalcarrière is begonnen in het blauw bij OBW te Zevenaar, deze kleuren heeft hij al een langere tijd ingeruild voor het oranje van DVV te Duiven.
Lucas: ‘De kwaliteiten waar de supporter langs de lijn mij aan zal herkennen is het uithoudingsvermogen, het coachende vermogen in het veld, de rust die ik in het veld mag brengen en daarnaast zit mijn voetbalinzicht op een hoog niveau.’
Naast deze kwaliteiten is Lucas ook te herkennen door zijn aanvoerderschap, ‘de vraag van Rob om aanvoerder te worden was een grote eer, het heeft ervoor gezorgd dat ik een stukje extra vertrouwen mocht krijgen.’
Momenteel wordt er gespeeld in de promotiepoule van de Hoofdklasse. ‘dit niveau hebben we bereikt doordat er voor elkaar wordt gewerkt, er een goede onderlinge band is en de derde helften worden altijd gevierd; ook als er een negatief resultaat is behaald.’
Ondanks dat het resultaat niet altijd positief is doet Lucas er alles aan om het beste te presteren, hier worden dan ook bewuste keuzes voor gemaakt. ‘Mijn werk heb ik gekozen zodat ik in het weekend kan voetballen, soms moet ik vaker trainen of moet ik er juist voor kiezen om niet te gaan trainen en daarnaast vinden mijn vrijdagavonden niet altijd in de stad plaats.’
Zo blijft het niet alleen bij het voetballen in de JO19-1, ook binnen het eerste elftal mag Lucas minuten maken en daar leert hij veel van; ‘De tactiek en speelwijze van Ron is anders, zo mag ik tijdens de trainingen meer leren druk zetten, dit is een vaardigheid die ik graag meeneem voor in de toekomst’.
Echter ziet Lucas zich niet voetballen in het eerste elftal samen met zijn broertje Sem (spelend in de JO17-2 van DVV), ‘De discipline die ik heb gekregen van onze vader heeft hij iets minder, voor Sem is het niveau minder belangrijk. Wel zou ik het leuk vinden om samen met hem in een elftal te voetballen’.
Ondanks dat het samen voetballen in het eerste niet als prioriteit ligt, wordt er thuis bij de broertjes Marogna wel er alles aangedaan om het beste te presteren op de velden van DVV. ‘Op de zaterdag bespreek ik met Sem onze wedstrijden voor en na, daarnaast heeft onze vader een belangrijke bijdrage geleverd in de basistechnieken, deze heb ik geleerd van hem’.
“Op de zaterdag bespreek ik samen met Sem onze wedstrijden voor en na”
In de toekomst ziet Lucas een hoger niveau wel zitten mocht dit mogelijk zijn maar de oranje kleuren van DVV zijn belangrijk en daarom zou er niet zomaar afscheid worden genomen.
Niet alleen het oranje is belangrijk, het gehele voetbal maakt een groot onderdeel uit in het leven van Lucas en daarom moet er ook wel een hele goede reden zijn om ooit te gaan stoppen. ‘Voetbal is mijn leven, mocht het ooit echt moeten stoppen dan zou ik doorgaan als trainer zijnde.’
Jordi de Kramer en Youri Poorter zijn de voetballers waar Lucas met een bewondering naar kijkt.
‘Jordi heeft een grote tegenslag gehad toen hij niet werd geselecteerd binnen de Graafschap maar hij wist wel zichzelf terug te vechten naar het eerste van DVV en Youri is een goede vriend, hij werkt hardt in het veld maar ook daar buiten’. De bewondering voor andere spelers laat Lucas ook zien in zijn eigen elftal, zo kan hij goed met iedereen en is het belangrijk dat iedereen minuten kan maken.
Alles bij elkaar zorgt ervoor dat Lucas een bijzondere voetballer is die al snel opviel tijdens het fotograferen van de wedstrijden bij DVV JO19-1 in Duiven. Inmiddels is Lucas een belangrijke waarde voor de hoofdmacht van DVV.